เชื่อว่านอกจากคนส่วนใหญ่ที่เป็นทาสแมวแล้วก็คงมีคนอีกไม่น้อยที่เป็น “ทาสกระต่าย”เช่นกัน ก็ดูหน้าตาน้องเขาสิ ขนฟูตาเล็กจมูกน้อย ดูรวม ๆ แล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน แถมยังไม่ต่างกับเด็กน้อยแสนไร้เดียงสาที่มีแต่ใจที่งามดุจผ้าขาวบริสุทธิ์เวลาเล่นกับเราด้วย ยิ่งเวลาที่เราไปตามร้านขายสัตว์เลี้ยง คาเฟ่กระต่าย หรือไปบ้านญาติที่เลี้ยงกระต่ายแล้วส่วนมากพวกเขาจะต้องสวมเสื้อเด็กให้กระต่ายใส่กันยิ่งทำให้มองดูเหมือนเด็กทารกที่หัดคลานไปอีก เวลากอดเนี่ยนะ พอได้สัมผัสกับเนื้อผ้านุ่ม ลายน่ารักที่คลุมทับขนฟูของกระต่ายน้อยแล้วบอกเลยว่ามันเขี้ยวมาก น่ารักยิ่งกว่าตอนไม่ใส่เสื้ออีก จนอาจเกิดเป็นข้อสงสัยกันมากในเรื่องนี้ คุณอยากรู้กันไหมล่ะว่าเหตุใดกระต่ายเลี้ยงถึงต้องสวมเสื้อ ทั้งที่เวลาอยู่ในป่ามันก็อยู่ได้โดยไม่ต้องมีเครื่องนุ่งห่มใดสวมทับร่างกายเลย หากอยากรู้ก็มาอ่านกันเถอะ! กระต่ายเลี้ยงต้องสวมเสื้อป้องกันแดด กระต่ายเลี้ยงต้องสวมเสื้อเพื่อป้องกันเวลาออกไปวิ่งเล่นแล้วเผชิญกับอากาศร้อนและแสงแดดที่สาดส่องลงมาเต็มพิกัด ด้วยสภาพแวดล้อมของกระต่ายที่อาศัยในเมืองใหญ่แตกต่างจากตอนอยู่กับป่าเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้ปกคลุมแดดและหลบอากาศร้อนได้ดีมาก แต่สำหรับเมืองใหญ่ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้เลย อากาศจะมีอุณหภูมิที่สูงกว่าแหล่งกำเนิดของกระต่ายมากจนกระต่ายที่ขนฟูแต่บางอาจจะทนไม่ไหว ต้องมีเสื้อป้องกันแดด

มองทีแรกตอนง่วง ๆ แล้วนึกว่าเป็นซูเนโอะ! ก็ดูจมูกของเจ้าจิ้งจอกทิเบตกับตาของมันที่หนีดูขี้มึนดูสิ ใครเห็นก็ต้องนึกถึงตัวละครเด็กผู้ชายเพื่อนของโนบิตะในการ์ตูนเรื่อง “โดเรมอน”ทั้งนั้น แน่นอนว่าคุณน่าจะรู้จักกับจิ้งจอกหลากหลายสายพันธุ์มาแล้วและจากที่ดูก็พบว่าจิ้งจอกญี่ปุ่นเป็นจิ้งจอกที่มีขนสวยงามและดูน่าค้นหามากที่สุด แต่ใครจะไปรู้กันว่าในทิเบตเองก็มีสุนัขจิ้งจอกอยู่ท่ามกลางอากาศที่ปกคลุมด้วยหิมะหนาวเย็นด้วย แถมจิ้งจอกทิเบตยังเป็นที่อยู่ในความสนใจของนักสำรวจมากมายที่ต่างก็เดินทางมาหามันอีกต่างหาก ด้วยหน้าตาขี้มึนที่เป็นเอกลักษณ์แตกต่างจากสุนัขจิ้งจอกที่อื่นแบบนี้และความที่มีสีสันขนคล้ายกับหมาป่าอีกด้วย เรื่องราวของ “จิ้งจอกทิเบต” จึงเริ่มจะน่าติดตามมากยิ่งขึ้นจนแม้แต่คุณเองก็คงอยากรู้เหมือนกันใช่ไหมล่ะว่ามันมีความน่าสนใจในเบื้องลึกอย่างไรบ้าง นอกจากท่าทีตีมึนซึน ๆ ของมันแล้ว หากอยากรู้ก็มาอ่านกันเลย! ทำความรู้จักกับ “จิ้งจอกทิเบต” “จิ้งจอกทิเบต” หรือที่ชาวทิเบตเรียกกันเต็ม ๆ ว่า “จิ้งจอกทะเลทรายทิเบต” เป็นสุนัขจิ้งจอกภูเขาที่ลำตัวมีขนาดเล็ก

เป็นสุนัขที่ขึ้นชื่อเรื่องกินจุ และเป็นมิตรอย่างมาก สุนัขสายพันธ์นี้มีหน้าตาที่ดูเป็นมิตมากๆร อีกทั้งยังเป็นสุนัข ที่มีความฉลาด และแสนรู้ อีกทั้งเจ้าลาบราดอร์นี้ ก็ยังมีความเป็นมิตรกับเด็กๆ และสามารถเข้ากันได้ดีกับสุนัขตัวอื่นๆ อีกทั้งยังเป็นสุนัขที่ฝึกง่าย ซึ่งทำให้สามารถที่จะเป็นเพื่อนกับผู้เลี้ยง และครอบครัวได้อย่างดีเยี่ยม ลาบราดอร์จึงเป็นสัตว์เลี้ยง ที่ผู้คนมักจะเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนคู่ใจ ลาบราดอร์ รีทรีฟเวอร์ (Labrador Retriever) เป็นสุนัขที่ชอบการออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ได้ชอบออกมาก โดยจะอยู่ในระดับกลางๆเท่านั้น เพราะด้วยธรรมชาติ ที่มีความกระตือรือร้น และถ้าหากเขาออกกำลังกายไม่เพียงพอต่อความต้องการ ก็อาจจะทำให้มีนิสัยกัด

หากคุณคิดว่าตัวเองอ่านหัวข้อสัตว์ในบทความนี้ว่า “ม้าป่า” นั่นคือคุณอ่านถูกแล้ว ไม่ใช่ “หมาป่า”แน่นอน เพียงแค่สมัยนี้ไม่ค่อยมีใครเรียกม้าด้วยคำคำนี้เท่าไหร่ เพราะส่วนใหญ่ท้าที่เลี้ยงในสมัยนี้จะเกิดจากม้าที่ขายต่อจากฟาร์มของคนอื่นที่ส่งออกหรือเกิดจากการขยายพันธุ์ของม้าเลี้ยงในฟาร์มคุณเอง แต่จุดกำเนิดของพวกม้าเหล่านี้ตั้งแต่รุ่นแรกพวกมันก็มาจากการเป็น “ม้าป่า”กันทั้งนั้น ม้าป่าในที่นี้หมายถึงม้าที่เกิดตามภูเขา อาศัยตามทุ่งหญ้า หรือตามป่าแบบดำรงชีวิตด้วยตัวเองซึ่งหากเป็นม้าที่เป็นม้าป่าแต่กำเนิดไม่มีการผสมพันธุ์แบบม้าเลี้ยงปัจจุบันจะมีสันดั้งเดิมตามสายพันธุ์ของมันที่เข้มและสวยมาก แต่หากตัวใดมีสีอ่อนก็จะมีสีอ่อนที่สดใสเป็นธรรมชาติเข้ากับสภาพแวดล้อมที่มันอยู่อย่างกลมกลืน ทำให้เวลานี้ก็ยังมีบางคนที่ยังเสาะหาม้าป่ามาเลี้ยงอยู่ซึ่งหากคุณยังเป็นมือใหม่สำหรับการนำม้าป่ามาเลี้ยงล่ะก็เราจะมาบอกข้อควรรู้กันก่อนที่คุณจะไปหาเขามาเลี้ยงจริง ๆ ถ้าคุณยอมรับที่จะเลี้ยงมันอย่างอดทนได้ก็ขอนับถือเลยว่าคุณคือผู้เชี่ยวชาญด้านการเลี้ยงม้าที่แท้จริง! ม้าป่าพยศและควบคุมยากกว่าม้าเลี้ยง ด้วยความที่ม้าป่าเกิดและเติบโตในป่ากับภูเขา มีชีวิตอยู่แต่กับฝูงม้ากันเองและสัตว์ป่ามากมายที่เป็นเพื่อนร่วมอาณาเขตเดียวกันจึงไม่คุ้นชินกับการมาเยือนของมนุษย์อย่างมาก ด้วยคิดว่ามนุษย์คือผู้ที่จะทำให้ธรรมชาติของพวกเขาลดน้อยลงและทำร้ายบ้านของพวกเขาที่อยู่มานานด้วยซ้ำจึงค่อนข้างมีอคติกับมนุษย์ ทุกอย่างค่อนข้างจะตรงข้ามกับม้าเลี้ยงมากจนเรียกได้ว่านิสัยคนละโลกเลย อย่าได้หวังว่าเอาเขามาเลี้ยงแค่สัปดาห์แรก คุณก็จะสามารถขี่เขาได้ เพราะเขาจะพยศคุณและพยายามทำให้คุณเจ็บจนไม่กล้าเข้าหาเขาให้ได้ นอกจากนี้ยังชอบเอาชนะมนุษย์

สำหรับสังคมไทยแล้ว การเลี้ยงดูสุนัขบางบ้านก้มีการทำบ้านให้สุนัขอยู่แยกต่างหากภายในบริเวณรั้วบ้านของตัวเอง แต่บางบ้านก็ปล่อยให้สุนัขได้มีอิสระในการหาที่นอนตามใจที่พวกเขาต้องการ ไม่มีบ้านเป็นหลัง แค่เพียงให้เขาได้อยู่ในการดูแลปกป้องของคุณในฐานะสุนัขที่มีเจ้าของ อยู่กินในรั้วบ้านของคุณก็เพียงพอมากแล้ว ด้วยยึดความคิดที่ว่า สุนัขไทยชอบที่จะเปลี่ยนที่นอนและมีอิสระในการเลือกตามที่เขาต้องการ แต่สำหรับหลักการเลี้ยงสุนัขที่ถูกต้องจริง ๆ คุณควรจะมีการทำบ้านให้กับสุนัขจึงจะเหมาะกับการเปิดพื้นที่ส่วนตัวให้สุนัขมีกิจกรรมที่ชอบทำในบ้านของตัวเอง ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับพื้นที่บ้านของมนุษย์ที่จำกัดอาณาเขต อีกทั้งยังเป็นการช่วยสร้างวินัยให้แก่สุนัขได้ด้วย นี่ทำให้สุนัขของคุณได้รับบ้านของตัวเองที่อบอุ่นมากและสุขสบายอีกต่างหาก ในวันนี้เราจึงมีวิธีการจัดบ้านที่ถูกต้องของสุนัขให้คุณได้รู้ บ้านของสุนัขต้องสร้างให้มีหลังขนาดกลาง บ้านของสุนัขจะไม่ได้เป็นหลังเล็กที่พอดีกับตัวสุนัขอย่างที่ใครหลาย ๆ คนคิด แต่จะต้องเป็นบ้านที่มีหลังขนาดกลาง สูง และมีพื้นที่มากพอให้สุนัขเข้าไปนอนและเดินทำกิจกรรมในพื้นที่มุมต่าง ๆ ของบ้านที่มีจำกัดด้วยได้ ซึ่งหากยังมองภาพไม่ออกก็ให้นึกถึงกรงของสุนัขดู

สุนัขเป็นสัตว์ที่มีความชื่นชอบในอาหารการกินหลากหลายมากกว่าที่คุณคิด แม้ว่าบางสายพันธุ์จะชอบกินอาหารแตกต่างกัน แต่หากเป็นขนมหวานแล้วล่ะก็ไม่ว่าจะเป็นขนมหวานแบบใดก็สามารถกินได้ทั้งนั้นหากเป็นขนมหวานที่ไม่ใช่ขนมหวานที่ผสมวัตถุดิบแปลก ๆ ที่มีความคาวแทรกแล้วล่ะก็จัดมาให้สุนัขของคุณได้เลย เพราะสุนัขไทยส่วนใหญ่เวลานี้กำลังขาดความหวานให้ร่างกายกันมาก เพราะคนไทยมักจะเน้นแต่การให้อาหารคาวอย่างพวกอาหารเม็ดและอาหารหนักท้องจากพวกโครงไก่ ข้าวที่ถูกต้มกินกับเนื้อมากมายตามบ้านเรือนและมักจะให้กินแค่นั้น สุนัขไทยจึงได้รับเฉพาะการกินของคาวตลอดเวลาทำให้บางตัวจากที่ควรมีของหวานลงท้องก็ไม่เคยได้ลิ้มลองในชีวิตสักทีจนอาจเกิดความขยาดไม่กล้าที่จะลองหากเราเอาให้กินแตกต่างจากสุนัขตะวันตกและสุนัขที่อยู่กับการเลี้ยงด้วยอาหารคาวประกอบอาหารหวานตามโภชนาการที่เหมาะสม ซึ่งหากคุณอยากจะปรับเปลี่ยนให้เขาได้ลองอาหารหวานบ้างแล้วล่ะก็ขนมไทยเป็นสิ่งที่เหมาะกับสุนัขมากที่สุดแล้ว เพราะจะเน้นแต่รสหวานเป็นหลักและสีสันน่ากินมาก แต่จะให้เขาเริ่มจากขนมหวานชนิดใดต้องมาดูใน 3 ขนมไทยที่สุนัขชอบตั้งแต่แรกกินกันเลย “ขนมชั้น” ขนมไทยที่สุนัขชอบ “ขนมชั้น” เป็นขนมไทยที่สุนัขชอบได้ง่ายที่สุด เพราะมีความนุ่มของเนื้อแป้งสี่สหาย ได้แก่ แป้งมัน, แป้งข้าวโพด, แป้งข้าวเจ้า และแป้งท้าวยายม่อมที่ทำให้ตัวขนมมีความนุ่มในสัมผัสแรกจนถึงสัมผัสสุดท้ายเมื่ออยู่ในปาก กินไม่ยาก